De Gouden Piramide kent een lange geschiedenis met vele winnaars en genomineerden.
Rijksprijs
Rijksprijs de Gouden Piramide is de opvolger van respectievelijk de rijksprijzen De Bronzen Bever (1990-1997) en De Zeven Pyramides (1998-2002).
Bronzen Bever
De minister van VROM stelt in 1989 de Bronzen Bever in: de Rijksprijs voor Bouwen en Wonen voor opdrachtgevers van kwalitatief hoogwaardige projecten in de utiliteitsbouw, volkshuisvesting en ruimtelijke ordening, waarbij geïnspireerd opdrachtgeverschap en het samenspel van betrokkenen hebben geleid tot een hoge ruimtelijke kwaliteit. De prijs bestaat uit een bedrag van 50.000 gulden en een kunstvoorwerp ontworpen door Eric Claus. De jury staat onder voorzitterschap van de Rijksbouwmeester en wordt zes keer uitgereikt.
Zeven Pyramides
De uitbreiding van het aantal participerende ministeries bij het architectuurbeleid leidt in 1997 tot vernieuwing en verbreding van de Rijksprijs. De Zeven Pyramides (zeven prijzen) vervangen de Bronzen Bever. De nieuwe prijs maakt onderscheid in zes categorieën, zodat elk ministerie zich vertegenwoordigd weet: ruimtelijke ordening, infrastructuur, landschapsarchitectuur, wonen, utiliteitsbouw en monumentenzorg. Daarnaast wordt een zogenaamde Vrije Pyramide uitgereikt, op voordracht van de Rijksbouwmeester. De prijs bestaat uit een trofee, de geldprijs vervalt. De Zeven Pyramides worden twee keer uitgereikt, in 1998 en in 2000.
Een laatste Vrije Pyramide wordt in 2002 uitgereikt aan Huub Smeets (directeur Stadsontwikkeling en Grondzaken van de gemeente Maastricht). Hij krijgt de prijs omdat hij in zijn werk als opdrachtgever nadrukkelijk let op de context van de stad. Hij heeft zijn stempel gezet op onder andere het Sphinx-Ceramique-terrein.